Posts

Vaarwel....

  W oensdagochtend ~Saartje gaat naar buiten om een plasje te doen.  Ze begint opeens rare sprongen te maken en is totaal de weg kwijt. Ze valt steeds om en binnen loopt ze tegen muur en deur.  De tranen vloeien over mijn wangen, dit is niet een epileptische aanval maar er is iets mis. Ik App de dierenarts en deze bellen al voor openingstijd terug. Inmiddels is Saartje rustig,  maar ze is zo verschrikkelijk achteruit gegaan afgelopen week en nu ze niet wil eten en ik niet nog een keer wil dan ze zo moet lijden hebben we besloten dat het uitstel van even geleden niet nog eens moeten verlengen.  Met het gezin hebben we in de middag gekriebeld en kusjes gegeven. Ze lag er stil bij maar vond die extra aandacht fijn. Op weg naar de dierenarts was ze verdwaasd. Toen we aankwamen zei de dierenarts: het is tijd.  Het is nooit tijd, maar loslaten is ook houden van. Saartje is in onze armen rustig heengegaan en zij zou graag willen dat een ieder die een hond overweegt net zoveel liefde en geduld
Een reactie posten
Meer lezen

"Verlangen naar vroeger, de toekomst is mist"

Afbeelding
  Naarmate je ouder wordt verlang je naar vroeger.  Vroeger was alles beter. D e herinneringen worden sterker en wat er vandaag gebeurt, is al gauw verdwenen in mijn beleving en wat geweest is komt alsmaar terug. Het fijne van ouder worden is dat je het allemaal wel hebt gezien en gehad. Het nadeel is dat er nare gebreken komen en dat je soms iets doet wat je vroeger nooit zou hebben gedaan. Mijn excuus aan het vrouwtje, maar die snapt het wel hoor. Soms doe ik een poepie in huis en gisteren had ik de vinger van vrouwtje iets te lang vast. Dat was echt niet de bedoeling hoor het ging zomaar opeens. Ik koester dus de herinneringen en de tijd die mij rest beleef ik in de mist die om mij heen hangt. Hierbij wat oude foto's. Zeker mijn trouwe volgers herkennen ze vast nog wel. L iefs S aartje
Een reactie posten
Meer lezen

Vrouwtje zei:,, een pup lijkt mij gezien de omstandigheden niet zo'n goed idee". UPDATE

Afbeelding
 E igenlijk heeft er nog nooit zo'n lange tijd tussen de verhaaltjes gezeten dan nu. Het zou kunnen zijn dat vrouwtje de storm waar ik einde zomer in zat ging afwachten, of dat er iets anders speelde. Honden voelen vaak haarfijn aan dat er iets gaande is. Het was afgelopen jaar heftig, maar ik kon er toch niet helemaal mijn nagel opleggen wat dit akelige gevoel was. Na de zomer was er eerst de zorg over mij. Baasje was een beetje anders en vrouwtje keek bedrukt.  Het leek mij dan ook beter om eens onder mijn rimpels door te kijken wat er speelde. Wanneer je goed luistert dan vang je namelijk nog weleens iets op. Het ging veel over werk enzo. En ging het over een gekoesterde wens dat ze nog een mormel in huis willen na deze zomer. Alsof ik van plan ben het loodje te leggen ofzo. pfff. - maar dat speelde voor de Kerst. Toen hoorde ik iets opvallends. Vrouwtje zei:,, een pup lijkt mij gezien de omstandigheden niet zo'n goed idee".  Baasje reageerde wat geïrriteerd merkte ik,
Een reactie posten
Meer lezen

"Zaterdag was ik kotsmisselijk en eigenlijk is dat alles wat ik mij nog kan herinneren."

Afbeelding
W anneer je ouder wordt vergeet je weleens iets. Dat geldt zeker ook voor vrouwtje. Dat zij had beloofd mijn verhalen op te schrijven is een afspraak die ze de laatste maanden nogal eens vergeet helaas. Nu er de afgelopen tijd veel te schrijven valt heb ik haar de laptop in handen gedrukt en gesommeerd er eens even goed voor te gaan zitten. Dat het jaar 2020 niet normaal is las je al in mijn vorige verhaaltje. Er is corona, er zijn veel demonstraties en iedereen heeft wel zijn of haar ongezouten mening. Persoonlijk ben ik daar helemaal voor. Een ongezouten mening hebben bedoel ik. Demonstraties uit tijdverdrijf vind ik minder en geweld gebruiken komt niet in mijn hondenwoordenboek voor. Zoals altijd dwaal ik af en wat ik vrouwtje wilde laten vertellen is veel belangrijker dan hierboven. Begin augustus is voor ons vakantiemaand. Zo ook afgelopen maand. Met veel plezier keek ik uit naar een heerlijke vaarvakantie. Zuchtend keek baasje 3 keer per dag op zijn telefoon dat wíj het nou net
Een reactie posten
Meer lezen

Ik doe het ook

H et gaat best wel goed met mij ook al zeg ik het zelf. Vorig jaar voor de kerst had vrouwtje enorme zorgen over mij en moest ik steeds naar de dierenarts toe. Baasje kwam op het idee om mij puppyvoer te geven om nog wat aan te  komen en ik voel mij weer als een puppy. Ik ben 2 kilo aangekomen en zit letterlijk en figuurlijk beter in mijn velletje. Zo simpel kan het dus zijn. Die 800 euries had vrouwtje dus beter aan brokjes en botjes kunnen besteden dan al dat nare geprik bij de dierenarts (maar dat is mijn mening) Er is de laatste weken iets geks aan de poot. Ze zijn steeds thuis en alhoewel ik dat wel gezellig vind verlang ik ook naar mijn welverdiende rust. Baasje en vrouwtje zijn meer dan ooit in love en dat is dan wel weer mooi om te zien. Ze noemen het geloof ik een intelligente lockdown. Wat ze er precies mee bedoelen weet ik niet, maar wel dat ze om de 10 minuten hun pootjes aan het wassen zijn. Zeg nou zelf, ik doe dat ook vaak maar dit vind ik li
Een reactie posten
Meer lezen

Vanuit het hart, dankjewel vrouwtje

Met elkaar, voor elkaar Vanuit het hart. Het woord aan vrouwtje. Het was eind februari. We hadden een paar leuke dagen achter de rug. Verderop kwamen de eerste berichten over het coronavirus, ofwel covid-19 We wasten onze handen en hadden bij de drogisterij snotdoekjes gekocht en handgel. Toen nog gewoon verkrijgbaar. Niemand had kunnen bevroeden dat nog geen week later we in een intelligente lockdown belanden en er een paar weken later meer dan 1100 mensen aan corona waren overleden. De harde cijfers. De wereld staat op zijn kop. De zorg draait overuren. Vrienden en familie zien elkaar via beeldscherm en iedereen met een vitaal beroep roeit met de riemen die er zijn. In het basisonderwijs worden moeders en vaders juffen en meesters. In het voortgezet verlaten de examenkandidaten hun school met een diploma waar ze geen examen voor hebben gedaan. Dit tot groot verdriet van veel jongelui die er naar uit keken om hun kunnen te tonen. Op het mbo, hbo en universiteit gaan de
Een reactie posten
Meer lezen

we geven niet op

Afbeelding
Lieve lezers, Na een aantal bezoekjes aan de dierenarts is zoveel duidelijk dat ik ziek ben. We geven niet op. En nu probeer ik aan te sterken.  Na een paar weken kan ik voorzichtig zeggen dat er deze week iets vooruitgang lijkt te zijn, Vrouwtje is zo blij. Er hangt een briefje op de koelkast waar ze op schrijven of ik genoeg heb gegeten. Dat is gelukt. Veel vette brokjes gegeten en vergeet de tijd voor de Kerst niet. Ik sta elke dag trouw naast de boom omdat er zeker een koekje op die prachtige takken wordt neergelegd. Ook via de post gaat het goed. Er is al wat lekkers gebracht door de postbode. Ik rook het dwars door het papier heen. Dit was even een kort verhaaltje van mij en ik houd jullie op de hoogte. Liefs Saartje
Een reactie posten
Meer lezen